به گزارش تحریریه، طالبان به رغم تصرف افغانستان تا کنون نتوانسته ثبات و امنیت را در این کشور حاکم کرده و دولت جدید خود را معرفی کنند. وعده های آنها مبنی بر اعلام تشکیل دولت، بارها به تعویق افتاده و موعد شنبه ۱۳ شهریور نیز گذشت و خبری از کابینه و دولت جدید افغانستان نبود؛ موضوعی که از سردرگمی و اختلافات درونی این گروه نشان دارد.

مشکل دیگر پیش روی طالبان، موضوع دره پنجشیر و نیروی مقاومت به رهبری «احمد مسعود» است که بعد از چند روز رویارویی نظامی هنوز به تصرف طالبان درنیامده اما خبرهای ضد و نقیضی در این خصوص انتشار یافته و برخی رسانه ها و نیز طالبان مدعی تصرف این دره استراتژیک شده اند. اعتراض زنان به وضعیت حقوق خود در کابل که به خشونت کشیده شد هم از دیگر رخدادهای این روزهای افغانستان است.

مهمترین موضوع اما بحث شناسایی طالبان به عنوان یک دولت رسمی از سوی کشورهای مختلف جهان و سازمان های اثرگذار بین المللی است؛ موضوعی که به شدت برای آینده و حیات سیاسی طالبان اهمیت دارد. در روزهای اخیر نشانه هایی از این شناسایی البته با اما و اگرهایی از سوی قدرت های بزرگ همراه بوده است.

نخستین کشوری که به طالبان سیگنال مثبت نشان داد و نسبت به توسعه همکاری ها با این گروه ابراز امیدواری کرد، چین بود؛ کشوری که بزرگترین رقیب اقتصادی آمریکا به شمار می آید و شکست ایالات متحده در افغانستان و خروج از این کشور، بستر را برای بازیگری و نقش آفرینی پکن در افغانستان و آسیای میانه هموار خواهد کرد.

از نگاه ناظران، چین منافع متعددی را در افغانستان دنبال می‌کند و این کشور را مکان مطمئنی برای سرمایه‌گذاری و تامین مواد معدنی مهمی چون مس و لیتیوم می‌داند. در مقابل، طالبان نیز از چین انتظار حمایت مالی دارند؛ حمایتی که لااقل در ابتدای قدرت گیری آنها از سوی کشورهای غربی صورت نخواهد گرفت.

روز جمعه دوازدهم شهریور پس از آنکه «عبدالسلام حنفی» رییس دفتر سیاسی طالبان در دوحه پایتخت قطر با معاون وزیر خارجه چین تلفنی صحبت کرد، «سهیل شاهین» سخنگوی طالبان در توییتر نوشت که پکن قصد دارد سفارت خود در کابل را بازگشایی کند و روابط ما محکم‌تر از قبل خواهد شد؛ خبری که از سوی دولت چین مورد تایید قرار گرفت.

از طرف دیگر در این روزها شاهد ارسال سیگنال مثبت به حکومت طالبان از سوی روسیه بودیم همانند اظهارات روز جمعه  «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهوری این کشور که در جریان سخنرانی خود در نشست مجمع اقتصادی شرق در ولادی وستوک، ابراز امیدواری کرد طالبان در افغانستان «متمدنانه» رفتار کنند تا سایر کشورها بتوانند روابط دیپلماتیک عادی خود با کابل را از سر بگیرند. پوتین همچنین تاکید کرد که «روسیه هیچ علاقه‌ای به تجزیه افغانستان ندارد و اگر چنین اتفاقی بیفتد، دیگر کسی باقی نمی‌ماند که بشود با او صحبت کرد.»

نکته قابل توجه اما مواضع اخیر اتحادیه اروپا و آمریکا بود که مقامات آنها غیرمستقیم و در لفافه از ارتباط با طالبان سخن به میان آورده اند. «آنتونی بلینکن» وزیر امور خارجه آمریکا روز جمعه گفت که ایالات متحده کانال‌های ارتباطی‌ خود را با طالبان در خصوص مسائل مهم حفظ خواهد کرد.

همچنین اعضای اتحادیه اروپا در نشست مشورتی خود در اسلوونی بر سر تعامل محدود با رهبران تازه افغانستان به توافق دست یافتند و «جوزپ بورل» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اعلام کرد که طالبان باید حقوق بشر، حقوق زنان، حاکمیت قانون، آزادی رسانه‌ها و دسترسی مردم به کمک‌های بشردوستانه را تامین کند و تضمین دهد که افغانستان دوباره به پایگاه گروه‌های تروریستی بین‌المللی تبدیل نشود.

هر چند بورل تاکید کرده که گفت وگو با طالبان به معنای به رسمیت شناختن طالبان از نظر سیاسی نیست اما کارشناسان شروط اتحادیه و اصرار آنها بر مذاکره با طالبان را آغاز مسیر شناسایی حکومت طالبان در افغانستان می دانند.

در این میان اما رفتار و عملکرد طالبان به ویژه نسبت به مردم افغانستان از فاکتورهایی است که می تواند روند شناسایی را سرعت بخشیده و یا کُند و متوقف کند. طالبان تا کنون در موضع گیری های رسمی خود نشان داده اند با طالبان گذشته تفاوت چشمگیری دارند و به دنبال کسب وجهه و مشروعیت جهانی هستند اما اینکه چقدر بتوانند این مواضع اعلانی را در عرصه میدانی و عمل پیاده کنند، تردید وجود دارد.

پایان/